Palmzondag 5 april 2020
Het verhaaltje dat ik jullie ga vertellen gaat over een jongetje en zijn ezeltje. Het jongetje heette Jesjoea en zijn ezeltje Hemeltjelief. Ze woonden aan de rand van het bos in een hutje bij een oude man. Die oude man heette Knorrepot, maar hij knorde heus niet elke dag, maar alleen als hij met zijn verkeerde been uit bed was gestapt! Jesjoea en zijn ezeltje hadden het best naar hun zin bij Knorrepot. Ze hielpen hem door sprokkelhout uit het bos te halen voor de kachel en het fornuis. Ook haalden ze water, want een kraan hadden ze niet in het hutje. Dan moesten Jesjoea en Hemeltjelief helemaal naar de rivier lopen! Bij het hutje was ‘n stal voor de ezel. Die had Jesjoea zelf getimmerd. Ze waren dikke vrienden: Jesjoea en Hemeltjelief! Ook de oude Knorrepot was blij dat hij een beetje gezelschap had, want alleen is maar alleen, zei Knorrepot vaak. Lees verder “HET VERHAAL VAN JESJOEA, KNORREPOT EN HEMELTJELIEF”