Tag: Nieuwjaarstoespraak

Nieuwjaarstoespraak 2020

Brug slaan

Bruggenbouwer

Over de brug

2020

Een nieuw jaar ligt er voor ons. De afgelopen dagen is er een brug geslagen van het ene jaar 2019 naar het nieuwe jaar 2020. Wanneer je de brug letterlijk visueel voor je geest haalt dan is in mijn beleving de ene zijde langer dan de andere zijde. De zijde van het bekende is langer omdat dat de zijde is van het afgelopen jaar of jaren, het verleden, om het zomaar uit te drukken. De andere zijde is net aan de overkant maar er moet verder nog een weg afgelegd gaan worden in het verlengde van de overzijde van de brug. Op dat punt staan wij nu met elkaar en samen gaan wij de weg in het nieuwe aanleggen. Maar hoe gaan we verder en wat nemen wij mee van het verleden aan positieve inzichten voor het heden.

Wat we zeker meenemen is de uitslag van de enquête die wij vorig jaar op dit tijdstip hebben gedaan. Deze uitslag is met bestuur , pastores en locatieraden afgelopen jaar besproken. Er is het afgelopen jaar met pastores en bestuur en locatieraden gezamenlijk een afspraak gemaakt dat we de komende 3 jaar zullen gaan werken naar een nog grotere samenwerking van de 5 locaties. Dit is mede nodig omdat we toe willen naar een situatie waarin we beschikken over een grote kerk, geflankeerd door een beperkt aantal kleinere kerkgebouwen. Op deze manier willen we binnen 1 gemeenschap het pastoraat van nabijheid vorm gaan geven. Gemeenschapsvorming over de grenzen van de huidige locaties en tegelijkertijd die pastorale nabijheid organiseren. Een mooi voorbeeld hiervan is de Olievlekgroep, die voor onze vrijwilligers op dit moment een bijeenkomst aan het voorbereiden is op 29 februari a.s.

Bestuur en pastores willen graag een andere naam gaan geven aan onze parochie Amstelland. Parochie Amstelland is nu nog een naam van een territorium aanduiding. Maar het is gebruikelijker dat we een parochie noemen naar bijvoorbeeld een heilige. Aan en door die heilige zouden wij dan ook kunnen werken aan een spiritualiteit en identiteit die zo eigen is aan die heilige, binnen onze parochie. Mocht u overigens ook nog ideeën hebben voor een naam van onze parochie u kunt dit altijd aan ons doorgeven.

Op het gebied van catechese gaan we door op met de ingeslagen weg. Het vormselproject zal voor de hele parochie weer georganiseerd gaan worden. Het eerste communieproject zal dit jaar 3 projecten zijn, 1 voor de Augustinus, 1 voor Titus Brandsma locatie en Urbanus Bovenkerk en een project voor Urbanus Ouderkerk. Daarnaast zijn we begonnen aan een nieuw initiatief Bid en Breakfast, voordat de viering begint komen wij op zondagmorgen bij elkaar om met gezinnen te ontbijten en daarna ons voor te bereiden op de viering. De frequentie is gemiddeld 1 keer in de 6 weken. Ook worden er in onze parochie nog diverse Bijbelcursussen georganiseerd en is er aandacht voor individuele volwassen catechese gesprekken,

Op het gebied van de liturgie willen wij het komend jaar meer gaan samenwerken met de locaties, ook op het gebied van vieringen, woord en gebedsdiensten o.l.v. parochianen. Een mooi voorbeeld hiervan is de viering: Heel Amstelland zingt, en we hopen dat ook andere voorgangers van andere locaties zich hierbij willen gaan aansluiten en dat deze vorm van vieren ook met een bepaalde regelmaat kan plaatsvinden. We zijn gelukkig nu nog gezegend met de inzet van veel emeriti priesters maar het is goed om ook al wat vooruit te gaan kijken. Op 27 januari zal er overigens een avond georganiseerd worden over Liturgie en haar diverse vormen.

De PCI en de MOWA zijn twee zelfstandige organen in onze parochie die veel werk verzet achter de schermen. De MOWA is zeer actief in de sterke liturgische tijden van het jaar de advent actie en de vastenactie in de veertigdagentijd. De PCI verzorgt oa wekelijks voedselpakketten aan bijvoorbeeld aan de We are Here groep en ook aan individuele noodlijdende situaties wordt aandacht geschonken.

Dit jaar zal er begonnen worden met de herbouw van de Urbanuskerk Bovenkerk. O.l.v. van aannemer Nico Bont en architect Cor Bouwstra en een bouwcommissie hopen we met elkaar dat er weer een fraai kerkgebouw wordt gebouwd.

Ook zal in de Urbanuskerk Ouderkerk de fundering van de vloer op een eenvoudige wijze hersteld worden.

De Augustinuskerk heeft weer mooie verlichtende klokwijzerplaten op de toren en is zo een baken van licht en tijd geworden. Dit is voor de kerst vorig jaar in gereedheid gebracht. Een mooie actie is daarvoor gevoerd met een mooi financieel resultaat.

De Titus Brandsma kerkgebouw heeft in november haar 50 jarig bestaan van dit gebouw gevierd en tijdens deze jubileumviering is er de urn van as van de slachtoffers van het kamp Dachau geplaatst bij het Titus Brandsmabeeld. Het komend jaar zal er een boekje verschijnen bij dit jubileum.

Voor de locatie De Goede Herder zal het dit jaar een jaar gaan worden van, denk ik, hoe verder zonder een eerst aanspreekbare pastor, nu pastor Phil Kint is uitgevallen. Als team van pastores willen wij zoveel mogelijk ondersteuning bieden en geven maar er zal ongetwijfeld wel het een en het ander gaan veranderen.

We vragen nu alvast uw aandacht voor het volgend initiatief. Christenen worden wel mensen van de weg genoemd. Pelgrimeren is een oud begrip we kennen bijvoorbeeld ook veel pelgrims psalmen. Het op weg gaan of onderweg zijn maakt je als mens anders, loskomen van het vertrouwde en openstaan voor het nieuwe. Dit jaar zal er een parochiepelgrimage, oftewel parochiereis georganiseerd worden naar het land Israel om zo het land van Jezus te verkennen. De reis zal zijn van 18 november tot en met 26 november a.s. Vanuit ons pastoresteam zullen er in ieder geval 2 pastores, Dea en ik, meegaan als begeleiding. Wij hebben er nu al ontzettend veel zin in en kijken er naar uit. Uiteraard ontvangt u de komende maanden hierover meer informatie.

Samen op weg misschien ook wel met geestrijke woorden van een psalm in ons achterhoofd en ik citeer een gedeelte uit psalm 119

Wijs mij Heer, de weg van uw wetten,
dan volg ik die tot het einde toe.
Geef mij inzicht en ik zal uw wet volgen,
hem onderhouden met heel mijn hart.

Laat mij het pad gaan van uw geboden,
dat is mij het liefst.
Neig mijn hart naar uw richtlijnen
en niet naar winstbejag.

Houd mijn ogen af van wat leeg is,
laat mij uw wegen gaan en leven.
Kom uw belofte aan uw mensen na,
dan zal ik van ontzag voor u vervuld zijn.

Houd spot van mij af: die beangstigt mij,
maar uw voorschriften maken mij gelukkig.
Hoe verlang ik naar uw regels,
doe mij leven in uw gerechtigheid.

Samen de brug over naar het nieuwe jaar 2020. Dat samen zijn wij allemaal, pastores, bestuur, vrijwilligers, parochianen, belangstellenden. Met elkaar vormen wij de parochie Amstelland.
Vorig jaar tijdens de nieuwjaarsreceptie heeft het bestuur voor het eerst een bijzondere penning gegeven aan een vrijwilliger die zijn taken neerlegde in het bestuur, dat was toen Ralph Ferouge, hij is gelukkig nog steeds als vrijwilliger penningmeester van de begraafplaats Buitenveldert. Een week later hebben vorig jaar, ook zo’n penning gegeven aan Edwin Barentsen die stopte als coördinator binnen de geloofslocatie van Bovenkerk.

Dit jaar mag ik namens het bestuur een penning gaan overhandigen aan een vrijwilliger die op heel veel gebieden en terreinen zich inzet. Zowel muzikaal als op bouwzaken. Op muzikaal gebied zingt hij ook in andere kerkgebouwen in onze parochie maar hij is ook lid van het Latijns Parochiekoor. Op het gebied van bouwzaken weet hij alles over het rioleringstelsel, de kolommen aan de buitenzijde van de Augustinuskerk, de plattegronden, hij heeft een aantal jaar geleden de keuken van het parochiecentrum gerenoveerd en voor onze parochie heeft hij het meerjaren onderhoudsplan van de Augustinuskerk gemaakt.

Hij heeft in het parochiebestuur gezeten van de Augustinuskerk vanaf 2009 tot aan de fusie en daarna is hij verder gegaan in het locatieteam. Hij is actief binnen het bestuur van de begraafplaats Buitenveldert. Hierin komt zijn dossierkennis ons allen goed van pas, hij weet alles over het project Zuidas en de herinrichting bijvoorbeeld van de Fred Roeskestraat.
Hij is betrokken bij Caritas Amstelland ook daar kunnen ze een beroep op hem doen voor diverse hand en spandiensten.
Verder staat hij eigenlijk altijd klaar om praktische zaken te regelen, een echte doener die dag en nacht klaar staat voor iedereen.
Beste Ton Vonk met heel veel plezier en vreugde wil ik jouw namens de parochie deze penning overhandigen. Daarbij onze dank uiten voor je enorme inzet en daarmee ook middels jouw alle vrijwilligers bedanken.

Pastoor Eugene Jongerden

Nieuwjaarstoespraak 2019 – Dekenaat Amsterdam

maandag 14 januari 2019
Augustinuskerk – Amsterdam-zuid

nieuwjaarstoepraak 2019Dames en Heren, voor de veertiende keer mag ik, als deken van Amsterdam, de dekenale nieuw­jaarstoespraak houden. Fijn dat u er bent. Een nieuwjaarsreceptie is een goed moment om el­kaar te ontmoeten, elkaar aan te moedigen, el­kaar te inspireren, en om van 2019 weer iets moois en goeds te maken.

Nieuwjaar, even een moment van bezinning, van stilstaan, van terugkijken en vooruitkijken. Nieuwjaar als een stoplicht, een momentop­name: allemaal even niet bewegen! We gaan nog wat onwennig het nieuwe jaar in. Mensen, die­ren, huizen en bomen: we zijn allemaal weer wat ouder geworden. Ook 2019 zal weer een jaar worden van druk menselijk verkeer, met vele verkeersborden en vele overtredingen. Ze zullen er weer volop zijn: de gevaarlijke krui­singen, de lastige tegenliggers, de uithollingen overdwars, de wegversmallingen en de gevaar­lijke oversteekplaatsen. Hoe veilig zal het men­se­lijk verkeer in 2019 zijn?

Lees verder “Nieuwjaarstoespraak 2019 – Dekenaat Amsterdam”

Nieuwjaarstoespraak vicevoorzitter A. Verkleij

2019

Tijdens de mis op zondagochtend 6 januari 2019 in de Titus Brandsma kerk heeft pastoor Jongerden al aangekondigd dat ik iets zou gaan zeggen vanuit het parochiebestuur . Dat zou moeten gaan over verleden en toekomst. Ik ga me daarbij beperken tot enkele hoofdlijnen, want er is heel veel gebeurd in 2018, en ik vrees dat ook volgend jaar weer een druk jaar zal worden.

Toekomst: Krimp en vernieuwing

De continue uitdaging voor ons bestuur blijft elk jaar weer: onze gemeenschap voor te bereiden op onze gezamenlijke toekomst. Ik formuleer dat graag als: “Hoe dragen we alles wat ons dierbaar is in onze kerk over aan volgende generaties”. Dat is ons perspectief.

Dat perspectief staat hoe dan ook in het teken van krimp. Recente onderzoeken wijzen op verdere afname van het aantal gelovigen. Sommige kranten brengen met een zeker satanisch genoegen die conclusie keer op keer naar buiten. Gelukkig zijn er ook tegengeluiden die juist wijzen op toenemende belangstelling voor spiritualiteit en zingevingsvragen. Ik blijf ervan overtuigd dat wij deze mensen vanuit onze christelijke traditie heel veel waardevols te bieden hebben. Maar dat zal wel op een andere wijze moeten gebeuren dan via traditionele kerkgang op zondagochtend.

Het grootste risico voor ons in Amstelland is dat we zo veel mogelijk en zo lang mogelijk het bestaande in stand willen houden en daardoor niet aan die noodzakelijke vernieuwing toekomen. Vijf min of meer zelfstandige locaties, met eigen vieringen, liefst met eigen pastores, eigen koren, en eigen vrijwilligers die allen zeer zijn toegewijd aan de eigen locatie. Tegelijkertijd weten we dat de levensvatbaarheid van dit model op haar einde loopt en de noodzakelijke vernieuwing in de weg zit.

We dreigen daardoor roofbouw te plegen op onze pastores en op een beperkt aantal kernvrijwilliger. Het blijkt ook steeds moeilijker om nieuwe vrijwilligers te vinden die de organisatorische taken op de locaties kunnen overnemen. En ook financieel is het niet lang houdbaar. We worden dus steeds kwetsbaarder.

Ad VerkleijJa, er komen in toenemende mate gesprekken op gang tussen de locaties. Onze pastoraal opbouwwerkster Dea Broersen is daar het afgelopen jaar volop mee bezig geweest en daarmee is een basis gelegd voor verdere samenwerking, vooral op praktisch gebied. Dat is op zich mooi, maar niet voldoende voor een stabiele toekomst. In de laatste coördinatoren vergadering kwam dan ook terecht de vraag naar het bestuur om duidelijk lijnen naar de toekomst uit te zetten, ook voor wat betreft de locaties, prioriteiten te stellen en daarbij duidelijke keuzes te maken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Als wij wisten wat een wijze beslissing was, dan hadden we die al wel genomen. Maar die keuzes worden nu wel steeds urgenter.

Beleidsplan

Het komende jaar willen we daarom de contouren van ons beleidsplan aangeven. Daarin komt een analyse van wat voor soort parochie we in de toekomst willen zijn, met nadruk op pastoraat van de nabijheid. Vanuit die visie willen we ook met een voorstel komen over welke kerkgebouwen we in de toekomst nodig hebben. Let wel: het doel is dus niet het sluiten van gebouwen! Het doel is wat ons betreft het creëren van omstandigheden waarin we “alles wat ons dierbaar is over kunnen dragen aan volgende generaties” en van daaruit te bezien welke gebouwen we in de toekomst nodig hebben.

Een commissie vanuit het bestuur is bezig om scenario’s voor te bereiden om daarmee inzicht te krijgen in de aard en de omvang van de consequenties van sluiting van kerkgebouwen. Daartoe dient ook de enquête die momenteel wordt uitgezet onder de kerkgangers op verschillende locaties. GertJan Zijp is samen met de bouwmensen op locatie hard bezig met MJOP’s, zodat we weten wat toekomstige kosten van de gebouwen zijn. We hopen dat we voor de zomervakantie een dergelijk contouren plan kunnen vaststellen.

Waar staan we nu al?

We beginnen niet opnieuw; een deel van die contouren voor de toekomst is wel duidelijk. Laat ik daarom in het kort aangeven waar we nu, begin januari 2019 staan.

  1. Vanaf 1 januari behoort de St. Urbanus in Ouderkerk a/d Amstel in bestuurlijk opzicht tot onze parochie. We hebben dus 5 locaties: de Augustinus, de Goede Herder (die in 2018 50-jaar bestond), de Titus Brandsma; de St. Urbanuskerk in Bovenkerk en de St. Urbanuskerk in Ouderkerk a/d Amstel. Graag wil ik op deze plaats de inmiddels oud-bestuurders van Ouderkerk: Alfred Schwegler, Paul Theeuwes, Edwin Saan en Hèléne van Huizen bedanken voor hun inzet in de afgelopen jaren en voor het in ons gestelde vertrouwen om samen verder te gaan. Het is geen afscheid want zij gaan alle vier in andere rollen in de parochie verder. In de komende weken zullen we samen met de nieuw gevormde locatieraad in Ouderkerk nog de nodige aandacht aan deze overgang schenken.
  2. Wij zijn bovendien erg blij dat Edwin Saan is overgestapt naar het parochiebestuur van Amstelland en vanaf 1 november is benoemd tot onze nieuwe penningmeester.
  3. Begin vorig jaar hebben wij in overleg met het Bisdom al aangegeven dat Bovenkerk de centrale locatie wordt in Amstelland Zuid en dat de Urbanuskerk een brede multifunctioneel karakter zou krijgen in samenhang met de plannen rond de Parel aan de Poel. De Urbanuskerk in Ouderkerk krijgt dan de eerstkomende jaren een complementaire functie, bijvoorbeeld voor meer intieme vieringen.
  4. De brand op 15 september in de Urbanus Bovenkerk was een schok voor de kerkgemeenschap en de bredere gemeenschap in Bovenkerk. De beelden van de brand en de emotionele reacties van de omstanders staan in ons geheugen gegrift. De brand dwong ons ook om opnieuw te bekijken wat we als RK kerk in Bovenkerk wilden. Er was een sombere benadering die ongeveer als volgt liep: “De een zijn dood is de ander zijn brood”. We moeten toch al kerken sluiten. Dus dit een mooie gelegenheid om afscheid te nemen van het gebouw en de parochianen over te hevelen naar de andere kerken in de parochie. Gelukkig bleek voor deze aanpak weinig steun. De brand is een probleem voor de hele parochie; niet alleen voor Bovenkerk. Alle locaties bleken dan ook achter herbouw te staan en verklaarden zich bereid de Bovenkerkse gemeenschap in de tussentijd op te vangen. Die reactie is in lijn met andere reacties uit de omgeving. De brand in de Urbanuskerk heeft het gemeenschapsgevoel versterkt. De vele reacties op de brand waren voor ons hartverwarmend, en werden bovendien nog vertaald in een groot aantal sponsoracties via de Vriendenstichting. Dank daarvoor.
  5. De brand heeft onze visie dat de Urbanuskerk in Bovenkerk een centrale rol moet gaan spelen in Amstelland-Zuid niet veranderd. Na uitvoerig overleg met de verzekeringsmaatschappij, de gemeente, de technici, en het Bisdom is gebleken dat herstel van de kerk bouwkundig en financieel mogelijk is. Vlak voor Kerst is groen licht gekomen voor het in gang zetten van het herstel van het casco van de kerk. Parallel daaraan zullen we het gesprek voortzetten hoe we de kerk gaan inrichten om ook het multifunctionele gebruik vorm te geven. Wat mij betreft betrekken we daarbij niet alleen de Vrienden en het Wijkplatform, maar ook alle andere geïnteresseerde parochianen in Amstelland. Zo kan uit een brand toch nog iets moois ontstaan!
  6. We zijn ook in gesprek met de gemeenschap in Bovenkerk hoe we in de tussentijd in Bovenkerk “kerkgemeenschap kunnen blijven”, zodat ze daar na het herstel van de kerk die geplande centrale functie weer kunnen oppakken. Het zal namelijk nog een jaar of 2-3 duren voor we terug kunnen in Bovenkerk. Wat we in de tussentijd willen doen vat ik samen in een paar steekwoorden:
    • Regelmatig blijven vieren in het Noorddamcentrum, maar ook gebruik maken van de gastvrijheid op andere locaties in de parochie,
    • het onderstuk van de toren zo snel mogelijk in gebruik nemen als dagkapel en daar een mogelijkheid creëren om weer een kaarsje voor Maria op te kunnen steken.Maar denk ook aan meer onorthodoxe activiteiten; bijv.:
      • openluchtvieringen in een dakloze kerk,
      • vieringen tussen de steigers of naast de kerk, zoals recent met de levende kerststal, daar kwamen honderden mensen op af.
      • kleine vieringen in de inmiddels bijna volledig herstelde pastorie.

Met de vele enthousiaste vrijwilligers moet dat mogelijk zijn en de belangstelling voor dit soort activiteiten onder brede groepen- ouderen en jongeren- reguliere kerkgangers en buitenstaanders, is groot. Ook hier leidt brand dus tot nieuwe creativiteit, betrokkenheid en enthousiasme.

Daarmee heb ik de belangrijkste bestuurlijke contouren voor 2019 geschetst.

Een vitale parochie

Ik keer nog een keer terug naar 15 september: Leo Fijen heeft die dag als laatste nog een lezing kunnen houden in de Urbanuskerk. Een paar uur later stond de kerk in brand. Leo presenteerde daar 10 punten voor een vitale parochie. Ik noem alleen de eerste drie, omdat die mij, op dit moment het meest aanspreken:

  1. Stop met klagen! Klagen heeft geen zin en legt een grauwsluier over de gemeenschap. Ik hoop dan ook dat mijn verhaal vandaag niet als klagerig is overgekomen.
  2. Blijf elkaar opzoeken. Binnen de eigen gemeenschap. Ik voeg daaraan toe: ook over de grenzen van de gemeenschap heen. Neemt u allen voor om bijvoorbeeld komende twaalf maanden 2 of 3 keer een andere locatie in Amstelland te bezoeken. Spreek met elkaar af om dat te doen. Dat is leerzaam!
  3. Doe de deuren van de kerk open en zoek contact met de lokale samenleving. Ik zie dat met name in Ouderkerk en Bovenkerk volop gebeuren en daar tot nieuw elan leiden.
    Zo heeft hij er nog zeven. Ze staan op de website van de locatie Bovenkerk. Wellicht moeten we daar met bestuur, pastores en parochianen maar eens een inspiratiebijeenkomst over organiseren!

Afscheid Guido Smit en Ralph Ferouge

Voor ik kom tot een afsluiting moet ik nog één ding doen. Dat doe ik met gemengde gevoelens. Vier en half jaar terug heeft de bisschop het bestuur van de parochie benoemd voor een periode van vier jaar. Medio vorig jaar hebben Guido Smit en Ralph Ferouge gezegd geen herbenoeming te willen aanvaarden. Van Guido nemen we in kleine kring afscheid. Guido gaat in de St. Urbanuskerk van Bovenkerk verder als vrijwilliger.

Vandaag nemen we hier wel afscheid van de eerste penningmeester van Amstelland.

Beste Ralph,

Bij de vorming van het eerste bestuur van Amstelland was jij voor mij een relatieve nieuwkomer. Ik kende jouw voorganger, want die had alle fusiebesprekingen bijgewoond, maar op een of andere manier heeft Ambro Bakker jou weten te strikken voor het parochiebestuur. Jij had je sporen blijkbaar verdiend in de Augustinus. Je was binnen het bestuur de enige met een zakelijke achtergrond, en nog wel op de Zuid-as. Ik heb altijd bewonderd hoe je die twee werelden hebt kunnen combineren. Je gevleugelde uitdrukking was: ”Als we dit vanuit een zakelijk perspectief zouden bekijken, zouden we dit geheel anders doen. Maar ja, dit is een kerk met vrijwilligers en daar loopt het nu eenmaal anders”. Ongeacht je drukke baan wist je ingewikkelde de personeelsproblemen op te lossen of evenzo ingewikkelde contracten te laten beoordelen. Je hebt er ook voor gezorgd dat er een geweldige hoeveelheid achterstallig onderhoud mbt jaarafsluitingen en jaarafrekeningen is weggewerkt. Dat ligt nu allemaal bij het bisdom. Ook binnen het bestuur had je een kalmerende functie. Nooit de zaak op de spits drijven, maar zachtjes meeduwen in de goede richting. Dank daarvoor.

De Parochie RK Amstelland beschikt sinds vorig jaar over een eigen onderscheiding in de vorm van een plaquette en een oorkonde. Deze plaquette wordt toegekend aan mensen met een uitzonderlijke staat van dienst voor de parochie. Ik vind het een eer om deze plaquette voor de eerste maal in zo’n grote bijeenkomst aan Ralph te mogen uitreiken, samen met de oorkonde.

Het interessante is dat er in de criteria voor deze onderscheiding expliciet staat dat uitreiking niet beperkt wordt tot mensen die afscheid nemen, maar ook tussentijds mag worden toegekend. Dus het feit dat jij binnen de Augustinus je schouders blijft zetten onder de begraafplaats staat uitreiking niet in de weg. Heel veel dank.

Toost

Dames en heren, genoeg gepraat. Ik wens u allen graag een inspirerend en enerverend 2019 toe. We gaan samen aan de slag om er iets moois van te maken.

Ad Verkleij
vice-voorzitter RK Parochie Amstelland

Nieuwjaars toespraak Amstelland 2019

Op deze nieuwjaarsreceptie wil ik u eerst van harte een Zalig Nieuwjaar 2019 toewensen onder de liefdevolle zegen van God.

2019

Een nieuw jaar ligt er voor ons, de bladzijden van 2019 zijn nog onbeschreven en wij allemaal zullen weer een stukje geschiedenis gaan maken in het nieuwe jaar. Fijn dat u nu allemaal gekomen bent om gezamenlijk deze bladzijde van 6 januari invulling te geven.
De overgang van 2018 naar 2019 nodigt ons ook uit om even stil te staan bij het jaar van 2018. Op de vorige nieuwjaarsviering zijn we met de presentatie van pastor Dea Broersen met elkaar het jaar goed begonnen. Het team bestaat dan uit deken pastoor Ambro Bakker, de diakens Koopman en Brussee, pastor Dea Broersen en ik zelf. Plannen werden gesmeed. De coördinatoren van onze 5 locaties zijn met een bepaalde regelmaat bij elkaar gekomen om bij te dragen aan een intensievere samenwerking. Mede dankzij de inzet ook van emeritipriesters kreeg het liturgierooster een mooie invulling. We kunnen spreken van prachtige eerste communievieringen en een indrukwekkende vormselviering. Ons jongerenplatform groeit met diverse activiteiten; zo hebben we afgelopen november groots Halloween gevierd, in de goede zin des woords. Ik denk terug aan alle vieringen in de weekenden met medewerking van diverse koren. Ik denk ook terug aan alle individuele vieringen van geloof en troost daar waar er verdriet was, of blijdschap en vreugde bij dopen en huwelijken en jubilea.

Toch was er ook minder prettig nieuws. Halverwege het jaar kregen wij te horen dat het niet zo goed ging qua gezondheid met pastoor-deken Ambro Bakker. Nog steeds doet hij het noodgedwongen kalmer aan maar gelukkig gaat het beter met hem. Vooral dankzij de inzet van collega Thom Klawer en vrijwilligers kon het liturgierooster in de Augustinus toch ingevuld worden.

En natuurlijk denken we aan de verschrikkelijke brand op 15 september j.l. in die mooie Urbanuskerk in Bovenkerk. Niet alleen voor Bovenkerk is dit een intens tragisch gebeuren geweest , dit heeft onze gehele parochie diep getroffen.

Onze vice voorzitter Ad Verkleij zal straks in zijn toespraak hier verder bij stilstaan.

Als team van pastores overzien wij het pastorale veld in de deelvelden Liturgie, Catechese, Diaconie, Opbouwwerk, Nabijheid. Om in de beeldspraak van de drie wijzen uit het Oosten te blijven: met pastorale geschenken aan onze gemeenschap en daarbuiten. Geschenken van eredienst, verdieping en dienstbaarheid.

Met de inhoud van deze deelvelden willen wij krachtig vormgeven aan onze RK parochie Amstelland.
We komen samen in onze locaties om Hem te ontmoeten in Woord en Gebed en Sacrament. Het afgelopen jaar hebben wij een andere vorm van liturgie geïntroduceerd in de vorm van een Woord en gebedsdienst waarin vrijwilligers kunnen voorgaan. Het komend jaar zullen wij meer mensen gaan vragen om dit te willen gaan doen. Denk ook aan bijvoorbeeld bij het voorgaan in uitvaartvieringen.

Een kerk, een geloofsgemeenschap heeft de taak dienstbaar te zijn conform de opdracht in het Evangelie en uitspraken van Jezus zelf. Hij zegt immers: Alles wat Gij doet voor de minsten der mijnen, hebt Gij voor mij gedaan. De werken van barmhartigheid, open staan voor, klaar staan voor mensen die een beroep op ons doen, dichtbij en veraf. Met verschillende acties zijn wij als parochie betrokken bij het wel en wee binnen onze samenleving en daarbuiten. Een prachtig nuttig geschenk ten dienste aan elkaar.

Een mens is nooit te oud om te leren. Leren doen wij iedere dag, in kennis en ervaring, in ontmoeting met elkaar. In onze parochie zijn we op veel verschillende manieren actief in de catechese. Denk aan alle scharniermomenten van het leven, dopen, eerste communie, vormsel, huwelijk. Daarnaast ook inhoudelijke en verdiepende bijeenkomsten zoals de alpha en beta cursussen. Wat meer in opkomst is, zijn de thematische bewustwordingsavonden. Afgelopen jaar stonden wij stil bij ”Ik en mijn leven”; een indringende reeks avonden over leven en levens beëindiging.

En zo proberen wij hier in ons mooie Amstelland te bouwen aan een stukje koninkrijk, Zijn en ons koninkrijk. Lang niet alles kan in de toekomst op elke locatie gebeuren en ook de komende tijd zullen wij nog meer de krachten moeten gaan bundelen. Hoe dit komt? Enerzijds vergrijzing zowel in kerkbezoek als in vrijwilligers, anderzijds hogere kosten aan onderhoud die wij moeten maken om alle gebouwen in stand te houden.

Een andere gebeurtenis die ons en dan bedoel ik met name de Urbanuslocatie Ouderkerk en het parochiebestuur Amstelland heeft bezig gehouden is de fusie tussen beiden. Onze bisschop heeft dit per decreet op 1 januari j.l. bekrachtigd. Dit betekent dat Ouderkerk aan de Amstel officieel tot onze parochie behoort en onze parochie nu uit 5 kerklocaties bestaat.

Beste mensen, met elkaar gaan wij geschiedenis maken in het jaar 2019. We hebben elkaar nodig en wij staan voor een aantal beslissingen. Door het met emeritaat gaan van pastor Adolfs en door de ziekte van pastoor deken Bakker worden wij genoodzaakt nog serieuzer naar ons liturgierooster te kijken. We zullen krachten moeten gaan bundelen, misschien moeten wij snoeien, maar weet dat na iedere snoeiperiode er weer mooie loten kunnen ontstaan. Voorop blijft staan dat wij elkaar nabij willen zijn, er willen zijn voor mensen die gevraagd of ongevraagd een beroep op ons doen.

Bidden wij om de Geest van vertrouwen en verbondenheid met elkaar. Dat we met respect en eerbied met elkaar om gaan.

Zo ook de wijzen uit het Oosten deden, zij zijn het toonbeeld van eerbied en respect. Gedwee zijn ze de ster gevolgd. Loyaal en overtuigd gingen zij op weg. Ze lieten zich niet beetnemen of intimideren. Voor ons mogen ze een voorbeeld zijn. Want hoe makkelijk laten mensen zich niet verleiden omwille van macht of geld? Hoe makkelijk zijn mensen soms niet te beïnvloeden? De wijzen toonden zich resoluut en met reden. Ze mochten de kribbe naderen en bij de geboren Verlosser aankomen. In hun spoor mogen ook wij naderen. Het volle gebeuren zullen we nooit helemaal kunnen doorzien. Daarvoor is het mysterie te groot. Feit is dat er in het huis van geboorte geen deuren of vensters zijn. Het hele gebeuren is voor iedereen toegankelijk en inzichtelijk. Met de Wijzen mogen wij Gods openbaring in de geboorte van zijn kind bewonderen. Knielen ook wij, zoals de wijzen eerbiedig neer? Wat hebben wij Hem te bieden?

Wat hebben wij elkaar te bieden?

Toen het kindje werd geboren
Had het zorgen, noch verdriet.
Met de Eeuwigheid voor ogen,
telde het de jaren niet.

Al wie inziet dat het leven
elke dag opnieuw begint,
Moet het nieuwe jaar bekijken
met de ogen van een kind.

Van harte wens ik ons allen een Zalig Nieuwjaar 2019 met een Goede gezondheid en voldoende Geestdrift om met elkaar onze weg te vervolgen.

Amen

Pastoor Eugene Jongerden

Nieuwjaarstoespraak door Ambro Bakker s.m.a.

Nieuwjaarstoespraak door Ambro Bakker s.m.a.
Voorzitter R.K. Parochie Amstelland
6 januari 2018
locatie: Titus Brandsma

BLIJF OP HEM VERTROUWEN (PSALM 115)

Pastoor-deken Ambro Bakker s.m.a.Op deze nieuwjaarsrecep­tie mag ik u allereerst alle goeds voor 2018 toewen­sen onder Gods rijke ze­gen. Het is trouwens ook heel bemoedigend om te zien dat opnieuw weer velen van u op deze nieuwjaarsreceptie zijn afgekomen, om elkaar te ontmoeten en elkaar alle goeds toe te wensen voor het nieuwe jaar 2018 dat voor ons ligt.

In 2017 hebben we eindelijk vervanging gekre­gen van pastoor Buitendijk in de persoon van pastoor Eugène Jongerden die ik op zondag 17 september 2017 heb mogen installeren als mede­pastoor van RK Amstelland. Daarmee werd ein­delijk de vacature binnen het pastoraat inge­vuld. Ik wil vanavond in het bijzonder de paro­chianen en vrijwilligers van de Titus Brandsma en van de H. Geest/Urbanus Bovenkerk bedan­ken voor extra hun inzet in de afgelopen peri­ode. In het bijzonder noem ik ook de namen van diaken Paul Koopman en pastoor Jan Adolfs. Ook jullie bedankt voor jullie geweldige inzet van het afgelopen jaar. Ik ben trots op jullie!

RK-Amstelland telt nu weer twee pastoors. In­dertijd heb ik met pastoor Buitendijk afgespro­ken dat hij het voortouw zou nemen als pasto­raal leider (moderator) in de parochie RK-Am­stelland, terwijl ik me, naast mijn werk in onze fraaie parochie, me vooral zou richten op mijn werk als deken van het dekenaat Amsterdam.

Door het vertrek van pastoor Buitendijk heb ik me de afgelopen jaren ingezet voor béide aan­dachtsvelden: Het Dekenaat Amsterdam én pa­rochie Amstelland. Nu pastoor Jongerden de af­gelopen maanden zich heeft ingewerkt, zal ik, hoewel de bisschop mij in november opnieuw tot moderator heeft benoemd, de bisschop vra­gen om per 1 februari Pastoor Jongerden te be­noemen tot moderator. Dat wil zeggen dat hij het pastoraat in Amstelland zal aansturen. Voor alle duidelijkheid: wij blijven beiden pastoor van de vijf geloofsgemeenschappen in Amstel­land, waarbij pastoor Jongerden moderator wordt en ik me naast mijn werk in Amstelland vooral ook bezighoudt met het Dekenaat Am­sterdam. Bestuurlijk betekent dat dat pastoor Jongerden per 1 februari voorzitter zal zijn van het bestuur en ik plaatsvervangend voorzitter. Ik wens pastoor Jongerden Gods zegen toe over zijn werk hier in Amstelland.

De tweede wijziging in het pastoraat is de komst van pastor Dea Broersen als pastoraal op­bouwwerker voor drie dagen in de week. We zijn blij met haar komst. In haar werk zal ze zich vooral bezighouden met het verbinden van de vijf geloofsgemeenschappen en het ontwikkelen van nieuwe samenwerkingsmogelijkheden. Wij zijn gewend dat pastores ook in de vieringen voorgaan. Dat zal bij pastor Broersen ongetwij­feld weleens gebeuren, maar we moeten er aan wennen dat pastores niet altijd gericht zijn op het voorgaan in de liturgie, maar ook werkzaam kunnen zijn deelgebieden als catechese, dia­conie, ziekenpastoraat, opbouwwerker etc. Ik wens Dea, die haar kantoor heeft op de pastorie van de Augustinus, veel succes en Gods zegen over het belangrijke werk dat haar te doen staat.

Het pastoraal team is nu goed bezet, hoewel we ons moeten realiseren dat dat uitgangspunt ook relatief en broos is. In feite gaat het hier niet om vijf formatieplaatsen, want drie van de vijf for­matieplaatsen worden uitgeoefend in deeltijd of als vrijwilliger.

Als pastoraal team ligt ons accent, ook in het nieuwe jaar, op Catechese, Diaconie, Liturgie, Samenwerking, Nabijheid en het Interreligieus gesprek.

A* Waarom Catechese?
Omdat wij net als Jezus van Nazareth voortdurend in de leer moeten gaan bij Schrift en Traditie met het oog op dienst aan de wereld en een persoonlijke in­nerlijke groei. Wat betekent Jezus volgen in onze tijd? Hoe laat hij zich ontmoeten in mijn leven? In mijn eigen pastorale praktijk ervaar ik steeds meer dat veel jonge mensen in onze tijd weer op zoek zijn naar zingeving en hoe kunnen wij er voor zorgen dat het verhaal van de Levende blijft doorverteld van vader op dochter en van moeder op zoon?

B* Waarom Diaconie?
Omdat, zeker in een stad als Amsterdam/Amstelland, de zorg om de naasten, van welke afkomst, huidskleur, religie, seksuele geaardheid ook, onze voortdurende aandacht en zorg vraagt. Aan de wijze waarmee wij omgaan met marginalen kan afgelezen wor­den of wij écht volgelingen van Jezus van Na­zareth zijn, Steeds meer raak ik ervan overtuigd dat bij het eindoordeel God ons maar één vraag zal stellen. En dat is de vraag ‘mens waar is, op je reis naar Mij toe, je broer, je zuster, gebleven? Ook in ónze samenleving neemt de tweedeling toe. En dan kunnen ze wel zeggen dat het met de échte armoede best meevalt, – want niemand is armer dan in de jaren vijftig, – het werkt, een sociaal isolement van bevolkingsgroepen en individuen in de hand.

C* Waarom Samenwerking Liturgie?
Als pastores vinden we het belangrijk om regelma­tig voor te gaan in de diverse Amstellandse geloofsgemeenschappen. Ook blijven we op dit punt zoeken naar vormen van samenwerking binnen de Liturgie, die ons gemeenschapsgevoel kan versterken en verstevigen.

D* Waarom Samenwerking?
Door samen­werking kunnen we elkaar stimuleren en aansturen en ook samen kunnen zoeken naar vernieuwende vormen van pastoraat. Het voor­komt navelstaarderij en isolement.

E* Waarom nabijheid?
Naast alle vormen van samenwerking pleit ik ook hartstochtelijk voor een nabij-pastoraat. Als we de Geest willen koesteren in elk mens, dan zullen we elkaar na­bij moeten zijn, misschien nog meer om naar elkaar te luisteren en elkaar te bevestigen, dan te vertellen hoe het allemaal moet. Met het geduld van een boer die zaait en erop vertrouwt dat het zaad groeit, in de nacht, in de duisternis, zonder dat je het ziet.

F* Tenslotte Waarom interreligieus ge­sprek?
Het antwoord is eigenlijk vanzelfspre­kend. In onze multiculturele steden als Amster­dam en Amstelveen, hebben we mogelijkheden als geen ander om met andere culturen, andere godsdiensten, andere leefstijlen, kennis te ma­ken, ervaringen uit te wisselen en van elkaar te leren. Streven naar een eenheid in verscheiden­heid. Voortdurend op zoek, niet naar wat ons scheidt, maar wat ons samenbindt. Voor mij zijn dit vijf pastorale ankerpunten, die ook in 2018 alle aandacht verdienen.

En zo vaart ook in 2018 in Amstelland het tweeduizend jaar oude schip van de kerk ver­der. Dat de kerk wel vergeleken wordt met een schip, maar nooit met een trein, kan nauwelijks toeval zijn. Ge-baan-de-wegen, automatische wissels, en slagbomen langs het traject, waar­door het overige verkeer van de route geweerd kan worden, zijn de kerk niet gegeven (al zijn er mensen die dat betreuren!) Voor diegenen die van probleemloos reizen houden is ’t wellicht een zware dobber, maar varen veronderstelt niet alleen kennis van het schip en de stuurinrich­ting, maar ook kennis van water en wind. Stuur­manskunst betekent: stromingen benutten, klip­pen omzeilen en… koers houden!

In de tweeduizend jaar die achter ons liggen heeft ‘het schip van de kerk’ veel averij opgelo­pen! Sinds Jezus het roer in handen van mensen heeft gegeven zijn de botsingen niet van de lucht geweest. Maar het is en blijft wonderlijk dat mensen steeds weer op de brokstukken zich blijven verzamelen, om opnieuw hun koers te bepalen. Er zit veel waars in ‘t oude Nederland­se spreekwoord: ‘God heeft ons ook voor 2018 geen kalme reis beloofd, maar wel een be­houden thuiskomst.’

Waar mensen oprecht blijven, blijkt de juiste balans, de juiste koers toch gevonden te worden. Het Evangelie is bron van eenheid, maar helaas ook bron van veel verdeeldheid ge­worden. Meer dan ooit zijn we ervan overtuigd dat we al onze zeilen moeten bijzetten om in de stormach­tige ontwikkelingen van deze tijd onze koers te kunnen blijven bepalen om de evangelische waarden ook door te kunnen geven aan toekom­stige generaties! Steeds meer vinden wij elkaar in datgene wat ons samenbindt: bezinning, vie­ren, acties en gebed. Misschien ‘langs ongebaan­de wegen’ zoals Huub Oosterhuis zegt ‘met iets in ons hoofd dat stroom en licht geeft’

‘Een schip, we noemen het de kerk’. Dat beeld hanteren wij vaak. Zelf gebruik ik liever beeld van de trein. Weet u waarom? Ik heb daar 12 redenen voor:

  1. De trein wiebelt en deint niet, maar heeft een stevige ondergrond van zand en grind (het geloof van onze ouders) geeft vertrouwen voor verdere uitbouw en opbouw.
  2. Een duidelijk spoor die we ook in 2018 willen uitzetten, markeert de weg naar de toe­komst. Kiezen voor een eigen rit en een eigen bestemming, zet je al gauw op een dood spoor.
  3. Dwarsliggers: Daarvan zijn er voldoen­de in onze geloofsgemeenschappen aanwezig! Zij halen soms de vaart uit de samenwerking, maar de ervaring leert ook dat elke trein verder kan door de aanwezigheid van juist de dwars­liggers!
  4. Wissel: Het is niet alleen wenselijk, maar ook heel noodzakelijk om op het juíste moment de wissels om te gooien.
  5. Rangeren is een kunst. Uitrangeren is vaak de makkelijkste weg, maar niet de weg van Jezus Christus!
  6. Zwartrijders: niet wij bepalen wie er met ons mee gaat. Welkom is iedereen van wel­ke kleur, ras, godsdienst, seksuele geaardheid, inkomen, kerkbinding of wat dan ook.
  7. Stootblok: af en toe lastig, krijg je soms flinke hoofdpijn van! Maar misschien moeten we dankbaar zijn dat we af en toe moeten stil­staan: om te herstellen en op adem te komen.
  8. Roest en onkruid: als een spoor niet wordt gebruikt, ontstaat er roest. Bovendien krijgt het onkruid alle kansen om het spoor te overwoekeren.
  9. Horizon: een visie, een geloofsovertui­ging, een horizon, doet meer vermoeden dan je nu kunt zien. Het werkt blikverruimend, geeft vaak nieuwe perspectieven.
  10. Zonlicht: de warmte en het licht van de zon (Gods Koninkrijk en zijn Gerechtigheid) zijn weldadig. Ze zijn tevens doel van de reis.
  11. Bovenleiding: geen trein komt op zijn bestemming zonder contact met de boven­leiding. Daar komt onze kracht en inspiratie vandaan!trein
  12. Tenslotte, mogen wij in 2018, ons in ons samen-kerk-zijn geïnspireerd en gesteund weten door de woorden van psalm 115: ‘Gij allen, die in het huis van God uw diensten verricht. Blijft op Hem vertrouwen. Hij is uw hulp en schild. De Heer bewaart ons in zijn hart, en geeft ons zijn zegen’.  Ik dank u voor uw aandacht en hoop op een goede en vruchtbare samenwer­king binnen bestuur en pastores, en de vele vrijwilligers en onze parochianen. Ik heb er zin in en alle vertrouwen dat het ook in 2018 in RK-parochie Amstelland goed toeven is, en alles zal lopen als een trein.

Nieuwjaarstoespraak 2018 – Ad Verkleij

Nieuwjaarstoespraak 2018 – door Ad Verkleij,
Vicevoorzitter R.K. Parochie Amstelland

Ad VerkleijBeste medeparochianen

Traditioneel bestaan nieuw­jaarstoespraken uit een te­rugblik en een vooruitblik. Over die tweedeling is in de loop van de jaren over nage­dacht. Dus ik volg maar de­ze traditie. Daarom eerst zeven punten uit het afgelopen jaar:

  1. Na een periode van onderbezetting, is het pastoraal team nu weer compleet. We heb­ben in september pastoor Eugène Jongerden mogen installeren en vandaag hebben we Dea Broersen als pastoraal opbouwwerker mogen begroeten. Daarmee is ons pastoraal team niet alleen versterkt maar ook verjongd. Samen met onze deken-pastoor Ambro Bakker, diaken Eugène Brussee en diaken Paul Koopman heb­ben we nu een stevig en divers pastoraal team. Ik realiseer me dat we daarmee in het Bisdom en in de Nederlandse kerkprovincie goed bedeeld zijn. Bestuur en pastoraal team zijn druk met elkaar in gesprek hoe we deze rijkdom aan men­sen zo goed mogelijk kunnen inzetten voor de toe­komst van onze parochie. Maar daarover later.
  2. We kunnen nog steeds een beroep doen op vele emeriti voor de ondersteuning van de locaties. Vanaf deze plaats wil ik hen bedanken voor een niet-aflatende inzet. Ook het komende jaar zullen we een beroep op emeriti blijven doen om de lokale gemeenschappen te onder­steunen, maar tegelijkertijd ook ruimte moeten creëren voor onze nieuwe leden van het pasto­raal team bij de verdere opbouw van onze pa­rochie.
  3. Ons parochieblad Spirit is uitgeroepen tot het beste parochieblad van Nederland. Nu vonden we het zelf ook al een mooi, informatief en professioneel blad, maar het is buitengewoon stimulerend dat dit nu ook landelijk is erkend. Complimenten voor de hoofdredacteur en de redactie!! Ik hoop dat jullie nog een aantal jaren met enthousiasme doorgaan. Jullie zijn er nog jong genoeg voor!
  4. Die dankbaarheid geldt ook voor de vele vrijwilligers en bestuurders. Een groot deel van onze vrijwilligers is al jaren actief en wil dat nog lang blijven doen. Dank daarvoor. Gelukkig is het op diverse plekken mogelijk gebleven om nieuwe, jong mensen aan te trekken. Ik noem hier met name Gertjan Zijp als bestuurslid bouwzaken en Reinoud Wibier als locatie coör­dinator in Bovenkerk. Fijn dat jullie ons bestuur­lijk kader zijn komen versterken.
  5. We hebben een actieve inmiddels loca­tie-overstijgende Caritasgroep, met een veelheid van activiteiten, zowel bij individuele hulpverle­ning als voor gezamenlijke acties. Onder leiding van een nieuwe voorzitter Thomas Bauer. Dank Thomas, dat jij je hiervoor wil inzetten.
  6. Het is ons gelukt om op alle locaties actieve gemeenschappen in stand te houden en naast de vieringen een groot aantal activiteiten te blijven aanbieden. Waar we trots op mogen zijn dat die activiteiten steeds beter ingebed worden in de bredere gemeenschappen binnen Amstelland. Ik noem de Passion in Ouderkerk; als onderdeel van het 150- jarig bestaan van deze parochie, de vele activiteiten in Bovenkerk, samen met de Stichting Vrienden van de Urba­nus en de zeer drukbezochte lezingencyclus over Maarten Luther in de Titus, en de zeer geslaagde lezingencyclus in de Augustinus over de achtergronden van het Credo. Stuk voor stuk activiteiten waarmee onze kerk actief naar bui­ten treedt. Dank daarvoor.
  7. Door alle krachten te bundelen is het de penningmeester Ralph Ferouge en de leden van de Financiële Adviescommissie (de FAC) gelukt om bijna al het achterstallig werk in de boek­houding tot en met 2016 af te ronden. Dat is werk op de achtergrond, maar essentieel voor een gezond financieel beleid. Ook daar dank voor jullie inspanning.

Kortom, we kunnen met enige trots en voldoe­ning terugkijken op wat we met elkaar in het afgelopen jaar hebben gerealiseerd. Ik zal echter de verleiding weerstaan om u een te rooskleurig beeld voor te schotelen voor de toekomst

Ik wil daarom een paar grote en kleine uitda­gingen noemen voor het komend jaar. De Bis­schop heeft in zijn Nota “Nieuwe Wegen” de alarmklok geluid. De krimp van de kerk gaat harder dan verwacht. De bisschop vraagt daar­om aan elke parochie om een toekomstvisie, waaronder een gebouwenplan, gebaseerd op een vitaliteitsscan van parochies. Naar mijn me­nig legt de bisschop in zijn nota te veel de na­druk op kerksluiting an sich. Al kunnen we onze ogen niet sluiten dat ook wij in onze paro­chie op den duur niet alle locaties meer nodig zullen hebben.

A* Wij zullen eerst met elkaar in gesprek moeten over wat wij in de toekomst aan liturgie, pastorale zorg, diaconie en vorming en toerus­ting willen aanbieden. Dat zal mede gebaseerd moeten zijn op waar in de 21ste eeuwse sa­menleving behoefte aan is. Hoe zien we de positie van de kerk in de bredere samenleving? Bovenkerk en Ouderkerk zijn goede voorbeel­den waarin het kerkgebouw zich weer een cen­trale plek in de bredere gemeenschap aan het veroveren is.

B* Dat gesprek hebben we met elkaar te voeren; met respect voor de traditie maar met het oog op de toekomst. Dat zal dan ook een ge­sprek moeten zijn tussen generaties. Het zal gaan om loslaten en opbouwen. Om respect voor elkaar maar ook om elkaar ruimte te geven. Ik heb in eerdere toespraken het vaak gehad aan het doorgeven van alles wat ons dierbaar is aan vol­gende generaties. Dat is nu, meer dan ook aan de orde. Wat dat betreft zie ik een belang­rijke rol weggelegd voor die nieuwe generaties. Ik prijs me daarom nogmaals gelukkig dat we her en der in de locaties deze jongere mensen hebben kunnen betrekken bij onze gemeen­schap.

C* Een belangrijke randvoorwaarde is daarbij wat wij van onze pastores en vrijwilli­gers mogen vragen. Op de oude voet doorgaan, met 5 relatief zelfstandige locaties lijkt geen toe­komstvast verhaal. Locatie-overstijgende activi­teiten zijn de toekomst. Dat gebeurt deels al, maar zal sterker worden; ook om onze pastores te beschermen tegen overweldigende werkdruk.

D* Het bestuur en pastoraal team zullen met ondersteuning van Dea Broersen dit toe­komsttraject uit gaan zetten. Niet van bovenaf, maar luisterend naar wat er onder de jongere en oudere parochianen leeft en te rade gaan bij anderen. En u kent mij inmiddels wel een beetje, dat we in die gesprekken ook onze eigen erva­ring en gedachtes zullen inbrengen. Onze ambi­tie is om op het reeds ingeplande coördinatoren overleg van 15 mei de contouren van die plan­nen te bespreken.

E* Het risico van een strategiediscussie is dat je alle besluiten verder opschort totdat je weet wat je wil. Dat kunnen we ons niet veroor­loven. Het is niet onze bedoeling om tot 15 mei verder niets te doen. Ik noem daarom een paar bestuurlijke zorgpunten, aandachtspunten, knel­punten of uitdagingen. Het is een beetje afhan­kelijk van je karakter welke term je gebruikt. Ik noem het graag ‘uitdagingen’:

F* De benoemingstermijn voor ons paro­chiebestuur loopt op zijn eind (juli 2018). Guido Smit en Ralph Ferouge willen geen tweede termijn. We zoeken dus opvolgers. U kunt zich bij ons melden maar wij voelen ook ons vrij om mensen ‘in het nekvel te grijpen’.

G* Dat hangt samen met de vraag in hoe­verre we onze organisatie met vooral vrijwil­ligers kunnen runnen. Met name op het gebied van administratie, financiën, financiële planning moderne communicatietechnieken nemen de eisen steeds verder toe. We moeten ons beraden hoe we onze organisatie daarin kunnen profes­sionaliseren.

H* De financiële situatie van de parochie is zorgelijk maar niet wanhopig. We hebben een redelijk tekort, dat we nog wel een jaar kunnen opvangen uit de reserves. Aandacht voor verho­ging van inkomsten, niet alleen uit de kerk­bij­dragen (dat loopt nog redelijk) maar ook uit an­dere bronnen (verhuur, tarieven, etc) is nodig.

I* GertJan Zijp en ik maken een rondje langs de locaties over de onderhoudssituatie van de gebouwen. Wij willen toe naar een on­derbouwd meerjarig onderhoudsplan voor de gebouwen en voor de parochie als geheel. Dat is evenzoveel input voor de bezinning op de toekomst van de parochie en de beslissingen die we willen nemen.
Nu dreig ik toch weer te eindigen met gebou­wen. Dat is niet de bedoeling. Maar dit waren de belangrijkste aandachtspunten.
Daarom tot slot:

Ik blijf hoopvol en houd vertrouwen in onze gemeenschap. Vaak wordt gesproken over snel­le achteruitgang van het aantal gelovigen. Ik vind dat een te pessimistische beschrijving. Ik hoorde op diverse plaatsen een nadere meta­foor: ‘Er is een generatie tussenuit’. Het opti­mistische daarvan is dat het niet alleen gaat om krimp. Na die ‘verdwenen’ generatie komt er weer een nieuwe generatie; kleiner in omvang; andere behoeftes. Jongeren, die de strijd in de kerk niet hebben meegemaakt, onbevangen te­gen ons aankijken; nieuwsgierig zijn en belang­stelling hebben voor het spirituele. We zien dat in kloosters, bij de volwassenendoop en we zien het in onze gemeenschap. Graag doe ik een be­roep op die volgende generatie om met ons mee te gaan. Met dat optimistische beeld en die op­roep wens ik u allen een zalig nieuwjaar.

2018

Nieuwjaarstoespraak 2017 vice-vz.

7 januari
Ad Verkleij
Vice-voorzitter R.K. Parochie Amstelland

Het is een goede traditie om bij de jaarwisseling terug te kijken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het nieuwe jaar. Ik wil dat doen aan de hand van een beperkt aantal gebeurtenissen die het afgelopen jaar hebben gekleurd en die doorwerken naar het nieuwe jaar.
Maar voor dat ik dat doe, wil ik graag ons medebestuurslid Hanneke Brummelhuis herdenken. Zij overleed op 3 februari van het vorig jaar. Hanneke was een bruggenbouwster; iemand die tegenstellingen kon omzetten in samenwerking. Binnen ons bestuur was zij onze belangrijke verbindingsvrouw met de Urbanusparochie in Ouderkerk. Wij waren met haar in een vergadering op het Bisdom Haarlem toen zij het telefoontje kreeg dat de artsen niets meer voor haar konden doen. Vrij kort daarna is zij overleden. Wij zijn Hanneke dankbaar dat wij tot het laatste toe hebben mogen profiteren van haar haar wijsheid. Wij zullen haar blijven missen. Lees verder “Nieuwjaarstoespraak 2017 vice-vz.”