Caritas avond
O gelukzalige eenzaamheid, o eenzame gelukzaligheid.
Dat was een middeleeuws motto van monniken die zich terugtrokken in de woestijn of in de bossen rond de abdijen.
Ze leefden in eenzaamheid, maar wel kwam er iedere dag een jonge monnik eten brengen. Die kreeg dan ook de opdracht de volgende keer een boek mee te nemen. En als de kluizenaar bij het houthakken neen stuk van zijn vinger had afgehakt, wist hij zeker dat er die dag iemand zou komen om te helpen. De meest eenzame monniken leefden in een sociaal verband. Lees verder “Eenzaamheid”